Μεγαλοβδομάδα ξεκινάει σήμερα ας βάλουμε κάτι σχετικό με την ατμόσφαιρα και τη θεματολογία των ημερών.
Θα 'ταν γύρω στο 1980, λίγο πριν λίγο μετά, δεν έχει και τόση σημασία. Έφηβος ων, παρακολουθούσα το πρώτο και πλέον "ιστορικό" τάλεντ σόου της ελληνικής τηλεόρασης, το θρυλικό "Να η Ευκαιρία!"
Ταλέντα απ' όλη τη Ελλάδα, νεαρά παιδιά ή και λιγότερο νεαρά, που είχαν ή που πίστευαν ότι έχουν ταλέντο στο τραγούδι, στο χορό, στην υποκριτική εμφανίζονταν μπροστά σε μια τετραμελή επιτροπή "ειδικών", καταξιωμένων ανθρώπων του θεάματος, παρουσίαζαν κάποιο κομμάτι από τη δουλειά τους και βαθμολογούνταν: ένα τραγούδι (το πιο συνηθισμένο), μια μουσική σύνθεση, ένα θεατρικό σκετς, ένα χορευτικό.
Δεν θυμάμαι εάν υπήρχε και κατηγορία "κινηματογράφος" στους διαγωνιζόμενους αλλά η παρουσία σκηνοθέτη του κινηματογράφου στην επιτροπή υποδηλώνει ότι μπορεί και να υπήρχε. Τα μέλη της επιτροπής ήταν ο μουσικοσυνθέτης Γιώργος Κατσαρός, η χορογράφος Σάσα Ντάριο, ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Γρηγορίου και η θεατρική κριτικός Ροζίτα Σώκου. Παρουσιάστρια ήταν, αν θυμάμαι καλά, η Ρένα Καπιτσαλά.
Κάποια στιγμή προστέθηκε και η κατηγορία "στίχος" στην εκπομπή και η επιτροπή εμπλουτίστηκε και με πέμπτο μέλος, τον μεγάλο στιχουργό μας Λευτέρη Παπαδόπουλο. Κάθε μέλος της επιτροπής ήταν κατ' εξοχήν ειδικό να μιλήσει για το γνωστικό του αντικείμενο και στο τέλος όλοι μαζί βαθμολογούσαν τον διαγωνιζόμενο με βαθμό που είχε άριστα το 10. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος από τις πρώτες κιόλας παρουσίες του στην εκπομπή απέκτησε τη φήμη του σκληρού, αυστηρού αλλά δίκαιου κριτή. Τσιγκούνης και αυστηρός στους βαθμούς του, τα έλεγε "χύμα" και "έξω απ' τα δόντια" στους διαγωνιζόμενους, με το γνωστό "λαϊκό" του ύφος και δεν δίσταζε να τους κατακεραυνώσει και να τους προσγειώσει ανώμαλα όποτε θεωρούσε ότι αυτό που παρουσίαζαν ήταν κατώτερο του αναμενόμενου.
