"Είναι φάση το αγόρι" τραγουδάει η Ρένα Παγκράτη, ενώ ο Σταμάτης Γαρδέλης κάνει "καμάκι" στην Έφη Πίκουλα τραγουδώντας "Come with me για να τη βρεις". Όλα αυτά στην ταινία του 1984 "Έλα να γυμνωθούμε Ντάρλινγκ", μία από τις πολλές "καλτ" ταινίες της εποχής, που διασώζουν κομμάτια από την αργκό της νεολαίας των '80ς.
Θυμάστε τη γλώσσα των '80ς; Κάθε γενιά έχει τη δική της αργκό, τους δικούς της κώδικες επικοινωνίας. Οι σημερινοί νέοι λένε "μπρο" οι νέοι των '80ς έλεγαν "δικέ μου" και "φιλάρα".
Όσοι ήταν νέοι τη δεκαετία του '80 ασφαλώς θα θυμούνται εκφράσεις όπως "τη βρίσκω", "με κούφανες", "καράφλιασα" κλπ. κλπ.
Ας προσπαθήσουμε να τις ξαναθυμηθούμε σ' αυτόν τον πρόχειρο λεξιλογικό οδηγό, κάνοντας και μια μικρή επεξήγηση κάθε λήμματος, για τους νεότερους.
Επειδή είναι πάρα πολλές, στην ανάρτηση αυτή δημοσιεύουμε το πρώτος μέρος (λέξεις και φράσεις από το Α μέχρι το Κ) και θα ακολουθήσει δεύτερο μέρος με τις υπόλοιπες:
αράζω/ είμαι αραχτός/ αραλίκι: Διαχρονικές λέξεις που λέγονται και σήμερα. Στα '80ς έλεγαν επίσης "άραξε στα κυβικά σου"
άτομο: Συνώνυμο του "άνθρωπος". Λέξη που "έπαιζε" πολύ σε εκφράσεις όπως "τι λέει ρε το άτομο;" "είναι τελείως φευγάτο το άτομο" κλπ.
βαβούρα: Η φασαρία, ο θόρυβος, η οχλαγωγία. Υπήρχε και ροκ συγκρότημα με την επωνυμία "Vavoura Band"
βαβουριάζω: Κάνω θόρυβο, φασαρία.
βασικά: Λέξη-σύμβολο των '80ς, ίσως η πιο εμβληματική και χαρακτηριστική απ' όλες. Ξεκίνησε ίσως από την κομματική-πολιτική γλώσσα και ορολογία και γενικεύτηκε πολύ γρήγορα η χρήση της, μέχρι που έγινε κατάχρηση. Υπήρξε και τίτλος ταινίας που διακωμωδούσε αυτήν ακριβώς την κατάχρηση: "Βασικά καλησπέρα σας"
γαμιστερός/ γαμιστερά: Σήμερα θα έλεγαν "γαμάτος/ γαμάτα". Ο πολύ καλός, ο φίνος, ο τέλειος.
γκάζι/ βρωμόγκαζο: Το γρήγορο και "φτιαγμένο" αυτοκίνητο, κατάλληλο για κόντρες. Και βρωμόγκαζο σε υπερθετικό βαθμό, το κορυφαίο "γκάζι"
γουστάρω: Λέξη γενικής χρήσης που λέγεται και σήμερα φυσικά. Λεγόταν και μόνη της ως επιφώνημα (γουστάρω!) με την έννοια του "τέλεια", "μ' αρέσει"
δε μασάω/ μη μασάς: Δεν υπολογίζω, δε φοβάμαι, δεν χαμπαριάζω.
δικέ μου: Άλλη εμβληματική λέξη των '80ς, ίσως η πιο συχνή και χαρακτηριστική προσφώνηση μεταξύ φίλων και γνωστών.
είναι αφασία/ αφάσιος: "Είναι στην κοσμάρα του" θα λέγαμε σήμερα. Λεγόταν όχι μόνο για πρόσωπα αλλά και για καταστάσεις: "Αφασία το σημερινό θέμα της Έκθεσης"
είναι φάση/ είναι πολύ φάση: Το... αντίθετο της αφασίας. Είναι φάση αυτός/αυτή που μας προκαλεί το ζωηρό ενδιαφέρον. Σήμερα η "φάση" και το "φασώνομαι" έχει πάρει άλλη σημασία στη νεολαιίστικη γλώσσα.
έπαθα πλάκα/ έπαθα την πλάκα μου: Διαχρονική και ευκόλως εννοούμενη. Λέγεται φυσικά και σήμερα.
αράζω/ είμαι αραχτός/ αραλίκι: Διαχρονικές λέξεις που λέγονται και σήμερα. Στα '80ς έλεγαν επίσης "άραξε στα κυβικά σου"
άτομο: Συνώνυμο του "άνθρωπος". Λέξη που "έπαιζε" πολύ σε εκφράσεις όπως "τι λέει ρε το άτομο;" "είναι τελείως φευγάτο το άτομο" κλπ.
βαβούρα: Η φασαρία, ο θόρυβος, η οχλαγωγία. Υπήρχε και ροκ συγκρότημα με την επωνυμία "Vavoura Band"
βαβουριάζω: Κάνω θόρυβο, φασαρία.
βασικά: Λέξη-σύμβολο των '80ς, ίσως η πιο εμβληματική και χαρακτηριστική απ' όλες. Ξεκίνησε ίσως από την κομματική-πολιτική γλώσσα και ορολογία και γενικεύτηκε πολύ γρήγορα η χρήση της, μέχρι που έγινε κατάχρηση. Υπήρξε και τίτλος ταινίας που διακωμωδούσε αυτήν ακριβώς την κατάχρηση: "Βασικά καλησπέρα σας"
γαμιστερός/ γαμιστερά: Σήμερα θα έλεγαν "γαμάτος/ γαμάτα". Ο πολύ καλός, ο φίνος, ο τέλειος.
γκάζι/ βρωμόγκαζο: Το γρήγορο και "φτιαγμένο" αυτοκίνητο, κατάλληλο για κόντρες. Και βρωμόγκαζο σε υπερθετικό βαθμό, το κορυφαίο "γκάζι"
γουστάρω: Λέξη γενικής χρήσης που λέγεται και σήμερα φυσικά. Λεγόταν και μόνη της ως επιφώνημα (γουστάρω!) με την έννοια του "τέλεια", "μ' αρέσει"
δε μασάω/ μη μασάς: Δεν υπολογίζω, δε φοβάμαι, δεν χαμπαριάζω.
δικέ μου: Άλλη εμβληματική λέξη των '80ς, ίσως η πιο συχνή και χαρακτηριστική προσφώνηση μεταξύ φίλων και γνωστών.
είναι αφασία/ αφάσιος: "Είναι στην κοσμάρα του" θα λέγαμε σήμερα. Λεγόταν όχι μόνο για πρόσωπα αλλά και για καταστάσεις: "Αφασία το σημερινό θέμα της Έκθεσης"
είναι φάση/ είναι πολύ φάση: Το... αντίθετο της αφασίας. Είναι φάση αυτός/αυτή που μας προκαλεί το ζωηρό ενδιαφέρον. Σήμερα η "φάση" και το "φασώνομαι" έχει πάρει άλλη σημασία στη νεολαιίστικη γλώσσα.
έπαθα πλάκα/ έπαθα την πλάκα μου: Διαχρονική και ευκόλως εννοούμενη. Λέγεται φυσικά και σήμερα.
